กินอาหารไทยสำรับชาววังที่ “ซอสามสาย”/สันติ เศวตวิมล

ป้าช้อย...ชวนผมไปเปิบพิสดารมาหลายมื้อ               คราวนี้ถึงโอกาสผมเป็นเจ้ามืองเลี้ยงคุณป้าบ้าง               ผมจำได้ว่า ผมมีเพื่อนรักรูจักกันมาห้าสิบกว่าปี สมัยที่ผมเรียนหนังสือที่สวนกุหลาบ เธอเรียนสตรีวิทย์               แล้วก็เหมือนที่เขาว่า สาวสตรีวิทย์เป็นเพื่อนสนิทกับสวนกุหลาบวิทยามาตั้งแต่ไหนแต่ไร (กระทั่งงโรงเรียนบวรฯ ที่อยู่ใกล้...ใกล้ตาร้อน!!)               ผมก็เลยพาป้าช้อยไปลองกินอาหารฝีมือของ “คุณอร” เพื่อนเก่าที่เธอเป็นสาวชาววัง เชื้อสายขุนน้ำขุนนางเก่าตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา

เธอเป็นเจ้าของร้านอาหารไทยตำรับชาววัง ชื่อ “ซอสามสาย” อยู่ซอยสุขุมวิท 20 ซอยเดียวกับโรงแรมวินเซอร์ เจ้าของโรงแรมก็เป็นมิตรรักนักเพลง “เอลวิส เพรสลีย์” ที่ผมรู้จักกันดีตั้งแต่สมัยเดิน...หลังวังบูรพาภิรมย์               ..................               “คุณอร”...ที่ว่าชื่อนี้คุณอาจจะไม่คุ้นเคย เพราะเป็นชื่อเล่นที่เพื่อนสนิทกันจริง...จริงจะเรียกหา               แต่ชื่อที่โด่งดังของเธอก็คือ “ศิริพันธ์ ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา” ที่มีสมญานามว่า “ศิริพันธ์ ซอสามสาย” สมัยเมื่อสี่...ห้าสิบปีก่อน หนุ่มกรุงเทพฯ เป็นต้องหายใจเข้าออกเป็นเธอ               เพราะเมื่อตอนอยู่สตรีวิทย์ เธอโด่งดังจากการเล่นดนตรีโบราณ “ซอสามสาย”               พอเธอโตเป็นสาว ก็โด่งดังจากการเป็นผู้จัดรายการเพลง รายการเด็กอยู่สถานีโทรทัศน์ช่อง 4 บางขุนพรหม โด่งดังจนกระทั่งได้ทุนรัฐบาลญี่ปุ่นไปศึกษาอยู่ที่นั่นหลายปีดีดัก

แต่ที่คนรู้จักกันยาวนานเป็นสิบ...สิบปี ตั้งแต่คนรุ่นพี่ รุ่นน้อง หรือคนรุ่นเดียวกันกับเธออย่างผมนี่ก็คือ...ฝีมือทำข้าวชาววังของเธอ               คุณศิริพันธุ์เป็นเจ้าของร้านอาหารไทยชื่อ “ซอสามสาย” ที่ว่าไงล่ะครับ               ..................               ร้าน “ซอสามสาย” ขายอาหารไทย ฝีมือคนในวังจริง...จริง ไม่ใช่ที่เอาคำนี้มาแอบอ้าง               ใครเข้าไปในร้านเห็นเมนูอาหารแล้ว ถ้าไม่ใช่คนเก่าแก่แต่ครั้งก่อนก็คงจะต้องสงสัย อาหารชื่อแปลก...แปลก แต่ไม่ประหลาดเพราะคนไทยสมัยเก่าก่อนเขาทำกินกัน แต่คนสมัยลูกหลานไม่รู้จักกันแล้ว               อย่าง “แกงรัญจวน”...”น้ำพริกใบมะกรูด”...”แกงนอกครก” ฯลฯ               อาหารเก่า...เก่าที่หากินกันยากก็ยังมีขายที่นี่ อย่าง “ข้าวแช่”...“น้ำพริกขนมจีน”... “แกงมัสมั่น”... “หมี่กรอบ” ของชอบมีให้กินทั้งนั้น รสชาติเป็นแบบโบราณเพราะเครื่องเคราเลือกสรรเอามาแต่ของก่อนเก่าเอามาใช้ทั้งนั้น

มารู้จัก        “ซอสามสาย”               “ซอสามสาย”...ซอ เครื่องดนตรีไทยแต่โบราณ ตามภาพ “คุณอร” สีซอสามสายเป็นฝีมือของคุณ “หอม เชื้อวิวัฒน์” ถ่ายไว้เมื่อสมัยโน้น ส่วนภาพวาดที่เห็นเป็นฝีมือของ “อาจารย์จักรพันธุ์” สมัยที่เล่าเรียนอยู่ที่วชิราวุธ ที่ทั้งถ่าย ทั้งวาดก็เพราะว่าสมัยโน้นคุณอรได้ชื่อว่าเป็นสาวสวย คนงามชะอ้อนชะแอ้นแบบสาวชาววัง ใครไปร้านเห็นภาพถ่าย...ภาพวาดนี้ติดเป็น “นางกวัก” กวักคนเข้าร้าน               ..........................               เป็นเจ้ามือเลี้ยงป้าช้อยคราวนั้น ป้าแกตื้นตันชมผมเปาะว่าทำไมรู้ใจป้า กินอาหารไทยที่ไหนก็ไม่ทำให้ระลึกชาติได้               หา!! ระลึกชาติได้อย่างไรกันครับป้า ผมสงสัย               ป้าแกจีบปากจีบคอบอกผมว่า               “ก็ระลึกชาติได้ว่า ชาติที่แล้วเกิดเป็นสาวชาววังน่ะซิยะ เคยทานกับข้าวรสชาติอย่างนี้เลย”               ...เออ เอากับป้าผมซิครับ ให้มันได้อย่างนี้สิเอ๊า แต่ใครอยากจะรู้ว่าชาติที่แล้วเป็นสาวชาววังหรือเปล่า ลองไปกินกับข้าวร้าน “ซอสามสาย” ผมว่า...อร่อยระลึกชาติได้เลยละครับ พับผ่าซิเอ๊า               ร้าน “ซอสามสาย” ซอยสุขุมวิท 20 (ซอยโรงแรมวินเซอร์) ถนนวุขุมวิท โทรศัพท์ 0-2261- 0416 (จอดรถได้ที่จอดรถโรงแรมวินเซอร์)