อย่างที่กราบเรียนเขียนเล่าให้ท่านผู้อ่านได้รู้...รู้กันแล้วว่า "ผู้จัดการบันเทิง" ฉบับวันศุกร์ ผมขออนุญาต "แม่ช้อย นางรำ" เขียนแนะนำอาหาร เพื่อให้แมทคู่กันกับ "ผู้จัดการ บันเทิง" ฉบับวันจันทร์ ที่ผมจะเขียนแนะนำหนังสือ เพื่อเป็นการเริ่มวันแรกของสัปดาห์ด้วยอาหารทางปัญญา เพื่อเป็นการสรุปวันสุดท้ายสัปดาห์ด้วยอาหารทางปากและท้อง ที่อยากจะเรียนข้อเขียนทั้งสองวันนี้ว่า จันทร์วรรณศิลป์ ศุกร์โภชนาศาสตร์ ตีสำนวนชวนให้บางคนหมั่นไส้!! | ||||
ประเทศที่มีประชาชนพลเมืองมากเป็นอันดับที่สอง หรือบางทีอาจจะอันดับหนึ่งของโลกด้วยซ้ำไป ผมเดินทางอยู่ในประเทศนี้ติดต่อกันมานานถึง 20 กว่าปี เรียกว่าเป็นประเทศที่ผมเดินทางไปมากที่สุดในประเทศทั้งหลายในโลก คิดง่าย...ง่าย ไปปีละสอง...สามครั้ง บางปีถึงสี่...ห้าครั้ง ผมเดินทางไปอินเดียมาแล้วมากกว่าสาม...สี่สิบครั้งเห็นจะได้ ทั้งที่สมัยหนึ่งเคยคิดว่า...ชาตินี้คงจะไม่ได้เห็นอินเดีย | ||||
เพราะแขกส่วนใหญ่จะเป็นมังสวิรัต ไม่กินเนื้อสัตว์ กินแต่ผัก นมเนย ไข่ เท่านั้น ซึ่งถือกันว่าเป็นอาหารสุขภาพ ผมเองก็เคยเชื่อเช่นนั้น แต่คงจะทำตามได้ยาก เพราะปากมันพาไป ลิ้นทำให้เสียกะตังค์แพง...แพง ก็อยากจะแจงเรื่องอาหารคนอินเดียให้คุณได้ทราบกันไว้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหารเช้าของคนที่นั่น ที่ต้องเขียนเรียนกันว่า เป็นอาหารเช้าที่ครบคุณค่าทางอาหาร...แต่เป็นอาหารเช้าที่ถูกที่สุดในโลกก็ว่าได้ ตอนเช้า...เช้า คนแขกจะกินกันแค่แป้งโรตีทอดกรอบ ที่เรียกว่า "ปูรี" (PURI) เอาไปจิ้มกับแกงกะหรี่ถั่ว หรือบางทีก็มันเทศ เรียกว่า "ดาล" (DAL) แล้วจะมี "กระหล่ำจาย" หรือก็คือชาชีลอนชงกับน้ำตาลทรายใส่นมความสดเพียงเท่านั้นเอง สนนราคาอาหารเช้าแขกก็ตกราว 20 รูปี ก็ประมาณ 20 บาท...ราคาขนาดนี้ซื้อข้าวราดแกงหรือก๋วยเตี๋ยวบ้านเรากินไม่ได้แล้ว | ||||
ร้านนี้อยู่เชิงเขาคิชกูฏ ที่ประทับของพระพุทธองค์ซึ่งอยู่ในเมืองราาชคฤห์ แค้วนมคธ ถ้าคุณจะขึ้นภูเขาก็จะเห็นร้านขายอาหารเช้าติดป้าย "เปิบพิสดาร" หน้าร้าน ก็เข้าไปอุดหนุนกันได้นะครับ รับรองว่าทั้งถูก ทั้งอร่อย ทั้งปลอดภัย อาหารร้อน...ร้อนไม่อันตราย ...กินให้อิ่มกันก่อนขึ้นไปไหว้พระ เอาเรี่ยวเอาแรงไว้ก่อน จะได้มีแรงเดินเขา เฝ้พระพุทธองค์... |
Saturday, May 21, 2011
"ปู รี" (PURI) เชิงเขาคิชกูฎ กรุงราชคฤห์ อินเดีย / แม่ช้อยนางรำ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment