Saturday, May 21, 2011

“จำปานาวา” เรือลาว อาหารฝรั่ง ริมน้ำโขง ปากเช / แม่ช้อยนางรำ

โดย : แม่ช้อยนางรำ
“ห้องดินเนอร์” กว้างใหญ่ขนาด 100 ที่นั่ง ไม่ได้ติดเครื่องปรับอากาศแต่บรรยากาศก็พอทน
       "เป็นเรือเหลือใช้จาก "สงครามอินโดจีน"
       เอามาดัดแปลงทำเป็น "ภัตตาคารลอยน้ำ"
       ล่องแม่โขงยามเย็นอาหารดินเนอร์"
      
       กลับมาจากไปจำปาสัก ปากเซ มาหลายเหลา แต่ยังไม่ได้เขียนเล่าว่าจะไปเปิบเมนูกับอีชั้นกันอย่างไร
      
       ความตั้งใจไปลาวใต้ ไม่ใช่เพื่อไปเปิบ..ไปกิน
“มองแม่น้ำโขง” ช่วงหน้าเมืองปากเซจากห้องกัปตัน บังคับเรือภัตตาคาร
       แต่ตั้งใจว่าจะไปดื่ม ก็ดื่มเหล้า ดื่มเบียร์ใช่ที่ไหน ตั้งใจจะไปดื่มกาแฟ เพราะแถบลาวใต้เป็นดินแดนปลูกกาแฟ
      
       เพราะฉะนั้นในฐานะตอนนี้อีชั้นเป็นแม่ค้ากาแฟ ปลูกกาแฟขายอยู่บนดอยหลวงเชียงราย จึงมีความจำเป็นต้องไป เพื่อจะได้รู้เขา...รู้เรา
      
       รู้ว่าเราจะซื้อเขา เขาจะขายให้กับเราอย่างไร
      
       ก็เป็นธรรมเนียมของพ่อค้าแม่ค้า จะต้องมีการต้อนรับขับสู้ก่อนที่จะเปิดห้องเจรจาว่ากันเป็นล้าน...ล้าน(กีบ)
“เรือจำปานาวา” มองด้านข้าง อารมณ์แบบลาวผสมฝรั่ง
       พ่อค้าแม่ค้ากาแฟลาว ซึ่งความจริงเป็นลาวปนญวนไม่ใช่ลาวแท้ซะเมื่อไหร่ คุยว่าจะพาไปกินอาหารฝาหรั่งริมแม่น้ำโขงที่เป็นร้านอร่อยขึ้นชื่อลือชาของ ปากเซ
      
       ก็น่าจะเป็นเช่นนั้นเพราะว่า
      
       ทั้งเมืองจำปาสัก (โขงด้านขวา ซึ่งน่าจะเป็นของไทย ถ้าไม่ถูกจักรวรรดิ์นิยมล่าเมืองขึ้นฝรั่งมันมาฮุบไปเมื่อรศ.112 อย่าลืม) กับทั้งเมืองปากเซ ซึ่งอยู่โขงฝั่งซ้าย (ก็ไอ้จักรวรรดินิยมฝรั่งเศสมันก็โกงเอาไปก่อนหน้า)
      
       สองเมืองที่ไม่ได้ใหญ่โตกว่าเมืองอุบลราชธานีมีร้านอาหารฝรั่งอยู่เจ้าเดียวชื่อว่า
      
       “จำปานาวา” ที่ตั้งชื่ออย่างที่ว่าก็เพราะเป็นภัตตาคารบนเรือ ริมแม่น้ำโขง
      
       “จำปานาวา”..เป็นภัตตาคารอาหารฝรั่ง ฝีมือพ่อครัวคนลาว สืบสายพ่อครัวเก่าที่บรรพบุรุษเคยทำงานเป็นกุ๊กให้กับฝรั่งเศส เมื่อสมัยที่เข้ามาปกครองลาวพออีตอนสงครามอินโดจีน ที่อเมริกามารบกับลาว เขมร และญวน อาหารที่นี่ก็เลยเปลี่ยนไป
“ขนมปังฝรั่ง” แต่ไม่ใช่ฝรั่งเศสอบไหม้ไปหน่อย อีกก้อนอบไม่สุก
       คือจากฝรั่งเศสก็กลายมาเป็นอเมริกัน
      
       แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่ถึงกับ...... ทำเป็นแค่สเต็ก ฮอทดอก แฮมเบอร์เกอร์แบบคนอเมริกันซะเมื่อไหร่ เพราะเมนูภัตตาคารลอยน้ำส่วนใหญ่ ยังเหลือกลิ่นอายของฝรั่งเศส เศษฝรั่งดังที่อีชั้นจะแนะนำเมนูให้ท่านรู้ไว้
      
       เผื่อไปจำปาสัก ปากเซ ก็จะได้ไปสั่งให้ถูกต้องตามความเป็นจริงของเขา แล้วอย่าเอาความฝันอย่างร้านอาหารบนเรือเหมือนกัน อย่างเรือ “GRAND PEARL” ริมแม่น้ำเจ้าพระยาของเราไปเปรียบเทียบทีเดียวเชียวละ
“สลัด” ก็ไม่ใช่สลัดนีซัวของฝรั่งแต่เป็น ไซีซาร์สลัดปลาแซลมอน”แบบอเมริกันเจ้าค่ะ
       ร้านอาหารฝรั่งบนเรือ “จำปาลาว” ยังไม่เข้ามาตรฐาน แต่ถ้าอยากจะกินขนมปังแทนข้าวเหนียว หรือกินเนื้อสเต็กแทนลาบ น้ำตก ซกเล็ก ก็พอจะแนะนำกันได้
      
       แต่ก็อย่าหวังอะไรให้มาก เอาน่านั่งเรือกินบรรยากาศแม่โขงสองฝั่งเคยเป็นของเราไปพลาง..พลาง แล้วก็ด่าฝรั่งเศสให้อร่อยปาก ก็ได้รสชาติกว่าเท่านั้นล่ะเจ้าค่ะพระเดชพระคุณ
“สเต็กซ๊อสพริกไทยดำ” ถ้าเป็นสเต็กฝรั่งเศสก็ต้อง “ฟีเล่มิญอง” มองเนื้อก็ลงว่าลงยันต์ลาวเคี้ยวไม่เข้า
       

No comments:

Post a Comment