Saturday, May 21, 2011

อร่อยสมราคา ของฝากจาก “มนิลา” / แม่ช้อยนางรำ

โดย : แม่ช้อยนางรำ
ไอสครีม “แมคโนเลียรสดั้งเดิมเผือก ไอสครีมแมคโนเลียรสใหม่มะม่วง
       กินกันมา..สาม-สิบปี จนตกมาถึงรุ่นลูกสาว
       “แก้วเกล้า”กลับจากฟิลิปปินส์ขอของฝากลูกถูกใจ
       ไอสครีม “แมคโนเลีย” ซอสบาร์บีคิว “อลิสโตคร๊าห์”
      
       “ขวัญข้าว”ลูกสาวคนโตของอีชั้นชอบเล่น “เชลโลว” ส่วน”แก้วเกล้า”ลูก สาวคนที่สองของอีชั้นชอบทำกับข้าว โดยเฉพาะข้าวหนม เพราะฉะนั้นถึงเธอจะสอบติดอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากรแต่สละสิทธิ์ ไปเล่าเรียนวิชาอาหารที่ “ออสเตรเลีย”เสียนี่
      
       เมื่อทำงานอยู่ต่างประเทศ กลับบ้านก็จะหอบของอร่อยมาให้อีชั้นได้เปิบทั่วหน้า ล่าสุดเธอกลับจากไปเที่ยวฟิลิปปินส์มาเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี่
      
       ของที่เธอหอบเอามาฝากจาก “มนิลา” ก็ของที่อีชั้นเคยหอบเอามาฝากครอบครัว เมื่อสมัยไปเข้าคอร์ดอบรมวิชาหนังสือพิมพ์ของ “มูลนิธิหนังสือพิมพ์แห่งเอเซีย”ที่มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่นั่น
      
       เจ้าประคุณเอ๊ย..ไม่ได้กินกันมาหลายสิบปี ได้ลิ้นอีชั้นเป็นคนเลือกซื้อของมาฝากกัน...ให้มันได้อย่างนี้สิหน่า ไม่เสียชื่อเป็นลูกสาวแม่ช้อย...
ซอสบาร์บีคิว “อลิสโตคร๊าห์”
       ของฝากอร่อย..อร่อยที่ “แก้วเกล้า”ชื่อมาฝากมีไอสครีมที่ขึ้นชื่อของพิลิปปินส์ ใครเคยไปที่นั่นจะต้องรู้จัก
      
       “ไอสครีมแมคโนเลีย” เป็นไอสครีมพื้นเมืองของคนตากะ ล๊อค เป็นสูตเฉพาะไม่เหมือนไอสครีมฝรั่ง เพราะสูตรดังของไอสครีมยี่ห้อนี้ก็คือใช้ผลหมากรากไม้ในเกาะฟิลิปปินโน
      
       รสชาติที่โด่งดังมากที่สุกคือ “รสเผือก”
      
       ลูกสาวเลือกชื่อรสเก่าแก่ อายุสักห้าสิบปีเห็นจะได้เอามาฝาก แล้วก็เอารสใหม่ล่าสุดเอามาให้ลองคือรส “มะม่วง” สองรสที่ว่านี่ขายดิบขายดี คนมาเที่ยวฟิลิปปินส์จะต้องซื้อไปฝาก คนที่ไม่มีโอกาสมากินกัน
      
       แต่สำหรับตอนนี้บริษัทไอสครีม เจ้าดังที่ว่านี้ยังออกรสใหม่เป็นฝรั่งคือมีรสมอคค่า รสวนิลา ช๊อคโกแลต สตอเบอรี่ กาแฟ ฯลฯ ซึ่งสมัยที่อีชั้นอยู่ฟิลิปปินส์ไม่ได้ทำขายกัน ซึ่งก็เป็นเรื่องธรรมดา เพราะฝัร่งยี่ห้อ “เนสเล่”เข้ามาซื้อกิจการ จะทำไอสครีมออกมาก็ต้องเอาใจคนตะวันตก จนอีชั้นต้องวิจารณ์ว่า
      
       ...รสชาติดั่งเดิมแบบคนฟิลิปปินส์ทำอร่อยกว่าเจ้าค่ะ...
      
       นอกจากไอสครีม “แมคโนเลีย”แล้วอีกอย่างที่แม่แก้ว เกล้า หอบเอามาฝากอีชั้นก็เป็นของกินเล่นที่ตอนนี้คนฟิลิปปินส์กำลังนิยมกินกัน แต่สมัยอีชั้นอยู่ไม่มี ก็เลยได้รู้จักคราวนี้ แล้วก็ต้องยอมรับว่าเป็นขนมอร่อย ที่เป็นสัญลักษณ์บ้านเมืองเขาได้ เหมือนกับ “มาเก๊า”มีขนม “ทาร์ตไข่”
       ซึ่งกินแล้วค่อย...ค่อยคิดไปก็ได้ความว่า
      
       “มาเก๊า”เป็นเมืองขึ้นปอร์ตุเกส จึงมี “เอ๊กต์ทรัต”
      
       ฟิลิปปินส์เป็นเมืองขึ้นของสเปนก็เลยมี “GNSAYRAD3”เป็นภาษาสเปนออกเสียงไม่ถูกเจ้าค่ะ
      
       “GNSAYRAD3”
      
       ขนมปังคลาสสิกสเปน ในฟิลิปปินส์ เป็นขนมปังที่มีความอ่อนนุ่มหอมกลิ่นไข่กลิ่นเนยที่อร่อยก็เพราะจะมีชีสเนย แข็งแบบสเปนขูดโรยหน้าทำนอง “ทาโก้”อาหารสเปนเม็กซิโก คนฟิลิปปินส์นิยมกินกับกาแฟนหรือชาในยามบ่าย เหมือนคนอังกฤษนิยมอาฟเตอร์นูนทีกับ “สคอนด์”
      
       มีอยากเดียวเท่านั้นที่ลูกสาวอีชั้นซื้อมาถูกใจแต่ไม่ถูกปาก เพราะถ้าจะกินบาร์บิคิวเนื้อปิ้งกับก้อนไฟลาวา ต้องไปกินที่ร้านหน้าอ่าวมนิลา แต่ตอนนี้เธอเล่าว่า ร้าน “อลิสโตคร๊าฟ” เขาย้ายไปอยู่ถนน โรสซ่า บลูเวอร์ลาร์ด
      
       แต่ถึงอีชั้นจะไม่ได้มามนิลา เธอก็หอบซอสบาร์บิคิวดังประจำร้านเอามาให้อีชั้น ไปราดหน้าเนื้อย่างที่ร้านกาแฟ “แม่ช้อย ดอยหลวง” ซอยเรวดีนนทบุรี
      
       ใครอยากจะรู้ว่าอร่อยแค่ไหน โทรศัพท์ไปจองก่อนนะเจ้าค่ะ
      
       ลูกสาวนำมาให้สอง...สามขวดเท่านั้น ใครจองก่อนได้กินก่อน หมดแล้วหมดกัน
      
       * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
      
       ร้านกาแฟ “แม่ช้อย ดอยหลวง” ซอยเรวดี นนทบุรี โทรศัพท์08-1553-8475

No comments:

Post a Comment